Komitet Chemii Analitycznej

Komitet Chemii Analitycznej to jeden z 12 komitetów naukowych Polskiej Akademii Nauk (PAN), działający w ramach Wydziału III. W swojej strukturze skupia 10 zespołów reprezentujących wszystkie działy chemii analitycznej.

Komitet powołany został po raz pierwszy w 1975 roku.

Swoją historię datuje jednak już od 15 września 1955 roku, kiedy to ustanowiono Komisję Analityczną działającą w ramach Komitetu Nauk Chemicznych Polskiej Akademii Nauk. Była to jednostka stworzona na potrzeby rozwoju chemii analitycznej w okresie powojennej odbudowy Polski. W tamtym czasie nacisk położono na koordynowanie działań pracowników uczelni, tworzonych instytutów naukowych
i badawczych oraz przemysłu. Jego nadrzędnym celem było stworzenie podwalin, pod odgrywającą coraz większe znaczenie w rozwoju cywilizacji, a zwłaszcza nauk ścisłych, technicznych
i przyrodniczych, nowoczesnej „analityki chemicznej”.

O komitecie

Zakres działania:

  • inicjowanie, organizowanie i koordynowanie badań podstawowych i zastosowań metod analizy chemicznej
    w różnych dziedzinach nauki, techniki i gospodarki;
  • rozwijanie chemicznych i fizykochemicznych metod oznaczania
    i rozdzielania związków nieorganicznych
    i organicznych;
  • wdrażanie procedur metrologii chemicznej
    i zapewnienia jakości wyników analitycznych;
  • promowanie osiągnięć w chemii analitycznej;
  • reprezentowanie polskiej chemii analitycznej
    w organizacjach międzynarodowych.

Historia Komitetu:

Po 1945 roku w Polsce infrastruktura badawcza chemii analitycznej, obejmująca zarówno aparaturę, jak i laboratoria, praktycznie przestała istnieć. W okresie powojennym głównym zadaniem było odtworzenie przedwojennego potencjału, szczególnie w zakresie odbudowy kadr naukowych w kluczowych ośrodkach, takich jak Warszawa, Kraków czy Poznań oraz zakładanie nowych jednostek akademickich w miastach takich jak Wrocław, Toruń, Gdańsk, Gliwice i Lublin. Znaczący wkład w te działania wniósł prof. Wiktor Kemula z Uniwersytetu Warszawskiego, który został pierwszym przewodniczącym Komitetu Chemii Analitycznej.

Równolegle powstawały instytuty przemysłowe, w których rozwijano laboratoria chemii analitycznej. Na wydziałach farmaceutycznych akademii medycznych chemia analityczna zyskiwała na znaczeniu, choć nie funkcjonowała jako samodzielna dyscyplina, lecz była zintegrowana
z chemią nieorganiczną i analizą leków.

Historia Komitetu c.d.:

Intensyfikacja zainteresowania chemią analityczną nastąpiła na początku lat 50-tych, kiedy to w trakcie I Kongresu Nauki Polskiej podkreślono potrzebę doskonalenia metod kontroli jakości w przemyśle. Na konferencji w Warszawie, poświęconej modernizacji metod analitycznych, przedstawiono aktualne tendencje światowe w tej dziedzinie. Inicjatywa prof. Kemuli zaowocowała organizowaniem seminariów z zakresu metod spektralnych i elektrochemicznych, co przyczyniło się do powołania Komisji Analitycznej, zrzeszającej przedstawicieli uczelni wyższych oraz instytutów naukowych.

W 1975 roku Komisja Analityczna została przekształcona w Komitet Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk, który liczył 35 członków, reprezentujących różnorodne instytucje naukowe oraz zakłady przemysłowe. Na jego czele przez wiele lat stał prof. Wiktor Kemula,
a w późniejszym okresie przewodnictwo przejęli m.in. prof. Jerzy Minczewski, prof. Adam Hulanicki oraz prof. Jacek Namieśnik. Dynamiczny rozwój chemii analitycznej w Polsce miał miejsce w latach 1980-2020, kiedy to stanowiska przewodniczących obejmowali wybitni naukowcy. W latach 2015-2024 przewodniczącym Komitetu był prof. Bogusław Buszewski, natomiast od 2024 roku funkcję tę pełni prof. Małgorzata Szynkowska-Jóźwik.

Członkowie

Władze

Struktura organizacyjna

 

-

Formularz kontaktowy

    Zapisując się na wydarzenie wyrażasz zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych